چمن مصنوعي در گذر زمان

چمن مصنوعي، تحولي اساسي در صنعت شهرسازي و نماهاي شهري ايجاد كرده است.

همين طور با ورود خود به عرصه ورزش توانسته توجه دست اندركاران اين حوزه را به خود جلب كند. حال ببينيم اين صنعت نوپا كه بيش از نيم قرن از عمر آن مي گذرد، چه تاريخي را از سر گذرانده و چه مراحلي را طي كرده است. براي درك بهتر اين موضوع، بهتر است از لحاظ فني به نسل هاي مختلف چمن مصنوعي در گذر زمان و تاريخچه چمن مصنوعي ، اشاره كوتاهي داشته باشيم.

نسل اوّل چمن مصنوعي

در اواخر دهه ۵۰ ميلادي بود كه سه شريك كاري پيدا شدند تا پروژه اي را با هم اجرا كنند. اين سه شريك عبارت بودند از: «تجهيزات آزمايشگاهي آموزشي بنياد فورد»، «صنايع مونسانتو» و «شركت چمسترند». اين سه، هدف واحدي را دنبال مي كردند و اين هدف عبارت بود از اصلاح ظاهر فضاي شهري. آنها براي رسيدن به اين هدف، تبديل شدند به اصلي ترين مشوّقان استفاده از الياف مصنوعي براي فرش كردن مدارس؛ اين رويداد در دهه ۵۰ ميلادي رخ داد.

بين سال هاي ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۶ بود كه سازمان تحقيقاتي – پژوهشي چمسترند با نام كريِتيو گروپ شروع به كار كرد و چند اقدام موثر را انجام داد؛ «ساخت سطح و كف زمين هاي بازي»، «آزمايش بر روي سطح اين زمين ها با توجه به ميزان اصطكاك پا بر روي زمين»، «زهكشي آب در زمين‌ها»، و در نهايت «بهينه سازي در زمينه قابليت اشتعال».

در سال ۱۹۶۴ بود كه اين شركت، گامي بلند برداشت و مزد زحمات و پژوهش‌هاي خود را طي ساليان قبل گرفت. آنها محصولي توليد كردند با نام «چِم گرس» يعني نخستين چمن مصنوعي تهيه شده توسط بشر. اين شركت، محصولش را در مدرسه موزس براونِ رود آيلند نصب كرد؛ اوّلين چمن مصنوعي‌اي كه در مقياس بزرگ نصب مي شد!

ادامه نسل اول

در ساليان بعد بود كه مكان هاي مختلفي از اين فناوري بهره بردند و از آن استقبال كردند. درواقع شرايط آب و هوايي و اقليمي بد، براي كاشت چمن طبيعي در مكان مورد نظر، مهم ترين دليل استفاده از اين فناوري در ايالات متحده بود. هوستون آسترودوم در سال ۱۹۶۵ يكي از اين مناطق بد آب و هوا بود. در سال ۱۹۶۶ اما اولين نسل از چمن‌هاي مصنوعي با الياف نايلوني توليد شدند و در زمين هاي ورزشي بيسبال مورد استفاده قرار گرفتند.

در پي بازخورد مثبت استفاده از چمن مصنوعي در ورزشگاه‌ها، استاديوم ورزشي دانشگاه ايالتي اينديانا نيز در سال ۱۹۶۷ از اين فناوري استفاده كرد.

پس از آن و طي دهه ۷۰ ميلادي، تعداد بيشتري از ورزشگاه‌هاي ايالات متّحده آمريكا و كانادا از فناوري چمن مصنوعي استفاده كردند و نسل اول چمن‌هاي مصنوعي به سرعت، مسير پيشرفت و تعالي را طي مي‌كرد. اين، اولين مرحله از تاريخچه چمن مصنوعي است.

نسل دوّم چمن مصنوعي

تاريخچه چمن مصنوعي در نسل دوم از همين دهه، يعني دهه ۷۰ ميلادي شكل گرفت. در دهه ۷۰ ميلادي نسل دوم چمن مصنوعي پاي به ميدان نهاد. پلي پروپيلن ماده‌اي بود كه در چمن هاي مصنوعي اين دهه مورد استفاده قرار گرفت. اين ماده، خيلي زود نشان داد كه نسبت به نسل پيشين كه نايلون بود، سايندگي كمتر و ظاهري آراسته‌تر دارد و شباهت آن به چمن طبيعي بيشتر است. اين نوع چمن تا سال ۱۹۹۶ چمن غالب در زمين هاي ورزشي به ويژه فوتبال بود. حتي در اين سال چمن مصنوعي مخصوص براي ورزش فوتبال توليد شد.

براي مطالعه ادامه متن به تاريخچه چمن مصنوعيمراجعه كنيد.